Op het felrode doek - de kleur van bloed - schilderde Dine de vage gestalte van een mens als suggestie een schim. In de gestalte ontwaart men eveneens vaag de vorm van een kruis dat als motief achter de schimmige gestalte met enkele witte lijnen herhaald wordt. De betekenis lijkt duidelijk: de zinloos lijkende dood van zijn vriend was voor Dine een ontmoeting met het kruis. Kruisiging behoort niet tot het verleden zij speelt zich elke dag af.