Vanaf de jaren 1930 vinden we in het oeuvre van Frits Van den Berghe een reeks werken die uitdrukking geven aan angst en eenzaamheid. Ze zijn een veruitwendiging van de mentale toestand van de kunstenaar enerzijds, maar anderzijds ook van wat er zich op dat moment in de samenleving afspeelde. Bloemboeketten zoals dit werk zien er op het eerste gezicht groots uit maar symboliseren eerder de (over)woekering en het verval.
Vlaamse kunst- en erfgoedcollecties, tot in het kleinste detail