Het sedesbeeld staat opgesteld in de centrale nis van het 16de-eeuwse O.-L.-Vrouweretabel. De frontale majestatische uitdrukking van het traditionele Romaanse sedestype heeft plaats gemaakt voor de tedere relatie tussen moeder en kind. Alles in de compositie en in het verfijnde snijwerk draagt bij tot de sereniteit en psychologische diepgang van het tafereel. Het beeld bezit een esthetische kracht die tijdloos is en zich internationaal kan meten met de topstukken uit die periode. Iconografisch en stilistisch vormt het de schakel tussen het romaanse sedestype en de gevoelvolle, lieftallige Madonna in de aanloop naar de internationale gotiek. (bron: Topstukkendatabank)
Vlaamse kunst- en erfgoedcollecties, tot in het kleinste detail