René Magritte peilt met zijn beelden naar onze onbevooroordeelde perceptie van vertrouwde elementen uit onze alledaagse leefwereld en zoekt naar connotaties die we automatisch en onbewust met deze voorwerpen verbinden. Hij wil nieuwe associaties creëren of een algemeen aangenomen begrip ontwrichten. In dit werk staat een maansikkel aan de boom en niet aan de hemel. Hierdoor wordt de natuurlijke orde van de dingen omvergeworpen.