Zoals spiegels vangen de deuren op het schilderij de realiteit op. De openstaande en gesloten deuren brengen elk een eigen verhaal en delen iets mee aan de omliggende ruimte. Zo komt ook het silhouet van twee converserende figuren te voorschijn. De architecturaal opgevatte binenruimte, met een ritmering in de vertikale lijnen, maakt het werk verwant met de geest van de gotiek. In deze cleane omgeving, zonder enig storend element, kan iedereen zich lichamelijk en mentaal thuis voelen. Rond het werk hangt een zweem van een metafysische, ietwat mysterieuze sfeer. Men voelt dat er wat te gebeuren staat. De stilte voor de storm? (bron: Koenraad de Wolf, Antoon de Clerck, 1993, p. 99)
Vlaamse kunst- en erfgoedcollecties, tot in het kleinste detail