Gips was voor en tijdens de oorlog een goedkoop materiaal dat makkelijk te vinden was. Permeke werkte overigens graag met gips omdat het hem de mogelijkheid bood om steeds veranderingen aan te brengen.
1938 was het jaar dat Permeke doorbrak als beeldhouwer. Paul Haesaerts bezocht hem voor het eerst in Jabbeke en maakte kennis met zijn sculpturen. Hij schreef het boekje ‘Permeke sculpteur’ dat verscheen in februari 1939 en dat aansloot bij de eerste tentoonstelling met beelden van Permeke in het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel. Fotograaf Alexis maakte er een fotoreportage van. De foto’s hebben de datering van de sculpturen mogelijk gemaakt.
Vlaamse kunst- en erfgoedcollecties, tot in het kleinste detail