De weergave van de vluchtigheid van het licht aan zee boeide Guillaume Vogels meer dan een statische realistische uitbeelding. Het strand de branding de zee en de wolken zijn niet getekend maar ontlenen hun vorm aan de structuur en de densiteit van de toets. De kleine en schetsmatige figuren accentueren de weidsheid van het strandgezicht. Door de minimale aanwezigheid van verhalende elementen doet het werk voor die tijd erg modern aan. Vogels ontpopte zich hier als een uitzonderlijke kolorist. Hoewel de compositie een duidelijke structuur heeft geeft de schetsmatige manier van schilderen de indruk van een momentopname.