Jean Pierre Franà§ois Lamorinière vormt binnen de Belgische landschapsschilderkunst een overgangsfiguur tussen de romantiek en het realisme. De landschappen werden naar de natuur geschilderd eigen observatie is erg belangrijk. Daarnaast moet de compositie ook beantwoorden aan het ideale spirituele beeld dat de kunstenaar van de natuur heeft. Dat ziet men in de strenge opbouw de detailanalyse het beklemtonen van het statische de gladde minutieuze schildertrant. Dit komt terug in het doorkijkeffect het lijnenspel van de statig oprijzende stammen en de perspectiefwerking van hun schaduw. Lamorinière was gepassioneerd door bomen elk detail van hun anatomie legde hij vast.