Deze portretten vormen een boeiende reeks in grisailleschildering. De 17 panelen vereeuwigen de graven van Vlaanderen aan wie de Duinenabdij veel te danken heeft vanaf de achtste eeuw en de abten vanaf de oorsprong van de abdij in de twaalfde eeuw. Inspiratoren van het geheel waren abt Johannes Crabbe (abt van 1457 tot 1488) en de jonggestorven Maria van Bourgondië (1457-1482). Het historisch belang van de geportretteerden is groot en een dergelijk ensemble is een typisch verschijnsel uit de Nederlanden waarvan nog maar weinig voorbeelden bewaard zijn. De reeks loopt bovendien ononderbroken door tot de negentiende eeuw. * De eerste acht panelen dienden om vijftiende-eeuwse muurschilderingen die er erg aan toe waren te vervangen en zijn dus naar alle waarschijnlijkheid kopieën daarvan. Ze werden gebruikt als versiering van de boekenkasten voor de nieuwe door abt Crabbe opgerichte bibliotheek. In deze functie kregen ze kroniekachtige teksten.