Franciscus van der Donckt portreteert hier zijn nichtje als een ernstig kijkend meisje. De gediversifieerde en bijzonder realistische weergave van materialen met een sterk oog voor detail is altijd een kenmerk geweest van de Vlaamse kunst. Zelfs bij een minder bekende meester als van der Donckt valt de geperfectioneerde schildertechniek op door de manier waarop hij de verschillende stoffen en de vacht van de hond weergeeft.