De Franse havenstad Calais was eind negentiende eeuw in volle expansie. De burgemeester gaf in 1884 opdracht aan Auguste Rodin een huldemonument te maken voor de inwoners van zijn stad. Er werd gekozen voor het onderwerp van de belegging van Calais door de Engelsen in 1347 tijdens de Honderdjarige Oorlog. Zes vooraanstaande burgers hebben toen de sleutels van de stad vrijwillig aan de Engelse koning overhandigd blootsvoets en gekleed in jutezakken en met een strop om de nek. Dankzij deze daad is de stad gespaard gebleven. De Burger van Calais is één van deze zes figuren. Hij is erg realistisch weergegeven: de persoonlijke vertwijfeling en dramatiek komen duidelijk tot uiting. Rodin werkte dit traditionele thema op een geheel nieuwe manier uit. De zes burgers zijn afzonderlijke individuen en staan als een tableau vivant tussen het publiek en niet op een sokkel zoals gebruikelijk was.