In het 'uvre van Valerius De Saedeleer is de rivier de Leie een steeds terugkerend thema. De kunstenaar had zich al in 1898 in Sint-Martens-Latem aan de Leie gevestigd en het is daar dat hij zijn persoonlijke stijl zou gaan ontwikkelen: composities opgebouwd in grote kleurpartijen met hier en daar een fijn detail een effen manier van schilderen en een spaarzaam verfgebruik. Opmerkelijk in Onweer boven Sint-Martens-Latem is het formaat in de breedte waardoor De Saedeleer de wijdheid van het landschap benadrukt. Ver weg tegen de oplichtende horizon in de bocht van de traag voortvloeiende rivier ligt het dorp Sint-Martens-Latem weerspiegeld in het water. Het werk straalt niet alleen een meditatieve ernst uit maar de compositie in de breedte en het gezichtspunt van waaruit De Saedeleer zijn onderwerp schilderde verlenen het ook een grote monumentale rust.