In de middeleeuwen ontstonden de schuttersgilden. Naast hun militaire taak waren ze toen ook al actief als paradekorps op processies en allerhande manifestaties. De eerste schuttersgilde die de draad weer oppikt na de Franse Revolutie is die van Sint-Sebastiaan (1840). De bestaansredenen zijn nu sport en verenigingsleven, zoals de grote prijskamp van mei. Tijdens processies was de gilde uitgedost in feestelijk ornaat. Voorop werd het vaandel gedragen. Dan volgde de voorzitter van de gilde met een staf in de hand als teken van zijn machtspositie, dan de schutterskoning en vervolgens de gewone leden. Deze neogotische staf is hiervan een voorbeeld. Hij behoorde tot de voorzitter van de schuttersgilde Sint-Sebastiaan. De kroon was het teken van het opperste gezag en daarboven troonde nog het beeld van de patroonheilige, een voorstelling van de gemartelde Sint-Sebastiaan.
Vlaamse kunst- en erfgoedcollecties, tot in het kleinste detail