Het naakt komt in het oeuvre van Jean Brusselmans weinig voor en meestal is het dan zoals hier in dit monumentale schilderij slechts een aanleiding voor de kunstenaar: het spel van horizontale en verticale lijnen domineert en staat tegelijk in contrast met het centraal geplaatste massieve lichaam van Brusselmans' vrouw. Door de houding van de arm boven het hoofd en het neerhangend laken beschrijft het lichaam een verticale rechthoek die bleek afsteekt tegen de vlakke achtergrond van bruin en grijsblauw. In 1938 hernam Brusselmans het thema in een iets gewijzigde vorm.