Voor dit schilderij stond Ada Trentini model. Ze was de oudste dochter van Casorati's vriend Attilio Trentini zelf een bekend schilder in die tijd. Er is een foto bewaard waarop Ada in een gelijkaardige houding op de grond ligt. Ongetwijfeld liet Casorati zich erdoor inspireren. Rond het meisje spreidde Casorati een aantal voorwerpen uit met een onmiskenbare symbolische betekenis. Ze verwijzen zowel naar de kindertijd die voorbij is als naar de volwassenheid een voor het jonge meisje nog onbestemde en vage toekomst. Heimwee en droom zijn hier onlosmakelijk met elkaar vervlochten. De vogelperspectief benadrukt de afstand tussen de toeschouwer en het meisje dat zich in haar eigen wereldje heeft teruggetrokken. Op subtiele wijze wordt de buitenwereld door het binnenvallend zonlicht op het tapijt gesuggereerd. Ook de bevreemdende combinatie van rood en blauw-violet draagt bij tot het symbolistisch karakter van het schilderij.
Vlaamse kunst- en erfgoedcollecties, tot in het kleinste detail