Smits was een religieurs symbolist. Een twintigtal van zijn 89 etsen hebben een bijbels gegeven tot onderwerp. Het betreft voorstellingen uit het Nieuwe Testament. Hoewel de gekozen evangeliethema's klassiek zijn, is Smits toch ook daarin uiterst persoonlijk. Hij drukt de ongecompliceerde en diepe godsdienstigheid uit van het volk, de totale verbondenheid van het leven van alledag met het hogere, door de bijbelse voorstellingen anachronistisch naar de Kempen van de eeuwwisseling te halen. Het betreft hier een tafereel uit Lukas 1: 26 - 31.