Maneschijnsonate

In Maneschijnsonate weegt het zwart door. De kleurvlakken in dit interieur zijn evenwichtig en vrij egaal opgebouwd. Samen met de grijze omtreklijnen die de verschillende voorwerpen begrenzen zorgt dit voor een zeker verlies van diepte een letterlijke vervlakking. Rechtsonder is een piano te zien in bovenaanzicht zijn rechterhoek vooraan afgesneden door de beeldrand. De witte toetsen zijn weergegeven door een egaal wit vlak onderbroken door de afzonderlijke zwarte toetsen. Op het bovenblad van de piano bevinden zich een vaas een glas en een driehoek(-piramide). Het glas staat meest onderaan en is eenvoudig met omtreklijnen weergeven. Twee horizontale streepjes suggereren de weerschijn van het materiaal (glas). Links van het glas staat een bruine driehoek met omtreklijnen in een lichter bruine tint en centraal een verticaal en horizontaal streepje. Rechtsboven het glas staat een rozerode vaas met grijze omtreklijnen en rechts een donkerder partij die de bolle dimensie van de vaas suggereert. Ook de opening van de vaas krijgt een donkerroze invulling. Links van de piano is een stuk bruine vloer zichtbaar. De rest van het schilderij wordt ingenomen door het raam en 2 luiken naar binnen opengeklapt tegen een blauwgrijze muur. De luiken zijn zwart en grijs omlijnd met een grijze binnentekening waarschijnlijk om reliëf in het paneel aan te duiden. Onderaan de vensteropening tekent zich in donkergrijs een smalle balkonvloer af. Daarlangs een lage balustrade van twee bruine (houten?) horizontale balkjes met daartussen verticaal in paren telkens licht gebogen grijze (ijzeren?) tussenstaafjes. De lucht buiten evolueert van lichtblauw onderaan tot donkerblauw bovenaan. Hier en daar zijn horizontaal borstelstreken aangebracht in grijs en wit die wolkenslierten suggereren. Centraal bovenaan bevindt zich de volle maan in grijzig geel met rondomrond een donkergrijze omlijning en een voorbijschuivende grijze wolk rechtsonder. Gesigneerd linksonder: Pol Van Assche.