Mede omdat een aantal kunstcritici zich scherp hadden uitgelaten over het werk van Permeke – ze vonden het erg traditioneel – zocht de kunstenaar actief naar vernieuwing in onderwerp, stijl en techniek. Hij beeldde voortaan vaker naakte vrouwenfiguren af. En via het naakt ontwikkelde Permeke ook een belangstelling voor de beeldhouwkunst.
In zijn naakttekeningen zocht Permeke naar het elementaire en het primitieve. Hij werkte ze bij met grove borstelstreken uitverdunde verf, zodat ze het karakter van een tekening overschreden. Vaak verdoezelde hij hoofd, handen en voeten om meer nadruk te leggen op de expressieve houding van de figuur.
Zijn vrouw stond niet langer als enige model voor Permeke. In het dorp en in Oostende en Brugge ging ze zelf op zoek naar nieuwe modellen. Luc Peire, die zijn atelier in de Smedenstraat te Brugge had, zorgde vaak voor modellen.
Vlaamse kunst- en erfgoedcollecties, tot in het kleinste detail