De jager Actaeon verrast Diana en haar nimfen bij het baden in het monumentale bekken van een bron. Zoals wel vaker gebeurde in de 17e eeuw verlegde de auteur hier de klemtoon van de moralisatie - Actaeon door zijn eigen honden dat wil zeggen door zijn eigen passies verscheurd - naar de idyllische pastorale - de badende meisjes.