Op het linker voorplan wordt de heilige Antonius omgeven door personificaties van zijn onderdrukte driften - een jonge vrouw fantastische wezens en dieren - die pogen hem tot geloofsafval te verleiden. Op de achtergrond herinnert de merkwaardige begrafenisstoet vermoedelijk aan het verhaal dat de heilige in een confrontatie met het Kwaad zozeer door demonen mishandeld werd dat hij voor dood bleef liggen en dat zijn gezellen op het punt stonden hem levend te begraven.