Vanaf mei 1922 tot mei 1924 woonde Spilliaert in de Peter Benoitstraat in Oostende. Op het moment dat hij deze aquarel maakt, woont hij er eigenlijk niet meer. Maar het huis werd nauwkeurig en gedetailleerd weergegeven. De felle namiddagzon projecteert de harde schaduwen van het niet-zichtbare balkon van de eerste verdieping en van de lantaarn op de witte muur en versterkt het vervreemdende karakter. Het werk baadt in een sfeer die ons aan Edward Hopper doet denken.