Naast symbolistisch werk schilderde Léon Frédéric in de eerste plaats realistische taferelen over het leven van eenvoudige mensen: arbeiders daklozen en boeren. Hij was begaan met hun ellende maar werd ook getroffen door de diepe religiositeit van de bejaarden op het platteland. Het begrafenismaal sluit inhoudelijk aan bij een reeks van vier schilderijen De leeftijden van de boer waarin de kunstenaar de fysionomie van boeren bestudeerde. Opmerkelijk is hier het bleke gelaat van de oude vrouw aan het hoofdeinde van de lange tafel; die is nauwelijks uitgewerkt. Mogelijk suggereerde Frédéric hoe dicht zij zelf bij de dood stond. De man met gevouwen handen op de voorgrond links herinnert aan de schenkers in vijftiende-eeuwse altaarstukken. Het licht dat door de bomen schijnt en de gezichten van de boeren verlicht verhoogt de spirituele sfeer.