Dit werk heeft een letterlijk ultieme schakelfunctie in het oeuvre van Permeke. Aanleiding voor het schilderij was het overlijden van zijn echtgenote Marietje op 3 mei 1948. Zijn hele leven als schilder stond Permeke dicht bij zijn echtgenote die hij geregeld portretteerde of samen met hun gezin in schilderijen liet optreden. Haar overlijden betekende voor hem dan ook het afscheid van zijn kunstenaarsleven. De emotionele spanning van het wekenlange waken bij het ziekbed van zijn vrouw ontlaadde zich in dit laatste kapitale werk van de kunstenaar. Met expressionistische sereniteit sloot hij zijn carrière af. Vier jaar later stierf hij zelf.
Vlaamse kunst- en erfgoedcollecties, tot in het kleinste detail