Gemma Tiberiana

De prent toont een tafereel met 24 figuren geschikt in drie horizontale zones tegen een donkere achtergrond. Bovenaan de compositie troont keizer Augustus boven de zwevende Roma. In het midden staat Germanicus voor keizer Tiberius en Livia voorgesteld als Jupiter en Ceres. Onderaan ten slotte figureren overwonnen volkeren. De prent stelt in spiegelbeeld de zogeheten 'Gemma Tiberiana' voor. Het gaat om een antieke ovaalvormige camee uit gelaagde sardonyx sinds 1791 bewaard in Parijs (Bibliothèque Nationale Cabinet des Médailles). In 1620 ontdekte Claude-Nicolas Fabri de Peiresc geleerde vriend van Rubens in de sacristie van de Sainte-Chapelle in Parijs deze gem. Het juweel zou door keizer Boudewijn II van Constantinopel (1217-1273) geschonken zijn aan Lodewijk IX van Frankrijk (1214-1270). Het werd in Parijs meegedragen in processies en op feestdagen aan het publiek getoond. Peiresc onderschreef het antieke karakter van de camee en identificeerde de voorstelling als de apotheose van keizer Augustus. Peiresc had het plan opgevat om samen met de Romeinse archeoloog Girolamo Aleandro en Nicolaas Rockox een gemmenboek te maken een corpus van de belangrijke gegraveerde stenen uit de oudheid waarin ook de 'Gemma Tiberiana' zou worden opgenomen. Rubens zou instaan voor de illustraties. Het geplande boek dat stilaan evolueerde naar een werk over portretten van beroemde personen uit de oudheid is nooit verschenen. Wel kwam tussen 1623 en 1627 een deel van het platenmateriaal ervoor tot stand. Rubens maakte in 1626 op verzoek van Peiresc eveneens een schilderij van de camee dat zich heden bevindt in Oxford (Ashmolean Museum). De prent wordt toegeschreven aan Nicolaes Rijckmans. Deze sneed vermoedelijk de kopergravure naar een door Rubens geretoucheerde tekening die vandaag de dag wordt bewaard in Antwerpen (Stedelijk Prentenkabinet). In 1623 ontving Peiresc proefdrukken. Hij verzocht Rubens om ook een tegendruk te maken zodat hij een voorstelling had in dezelfde richting als de echte gem. De prent werd in 1665 gepubliceerd door Rubens' zoon Albert in zijn boek 'De Re Vestiaria Veterum'.