James Guthrie schilderde Dorpskinderen in Cockburnspath het Schotse dorpje waar hij vanaf 1883 verbleef. Hij vestigde zich tussen de dorpelingen en hun rurale leven werd het onderwerp in zijn kunst. Naar de naturalistische mode van die tijd weerde Guthrie elke anekdotiek uit zijn werk om zijn omgeving nuchter te observeren. Uit de voorstelling straalt een ongekunstelde eenvoud waarbij de kinderen hun armoede met een trotse fierheid dragen. Ze kijken strak voor zich uit contact hebben ze niet met elkaar. Hun individuele isolement wordt nog versterkt doordat de kunstenaar hen in profiel weergaf. De dagelijkse tocht van en naar school krijgt daardoor iets van een ritus. Waar de kledij van de kinderen de landweg en het landschap schetsmatig zijn opgebouwd overheerst een fotografisch detailrealisme in de gezichten.