In het begin van de jaren vijftig verschijnen stilaan de witte vierkanten spiegels en reële voorwerpen in het werk van Roger Raveel. Het vormen allemaal middelen om de realiteit in haar geheel in het kunstwerk te betrekken. Raveel verklaarde dit als volgt: 'Mijn schilderkunst wenste (bewust of onbewust) complexer totaler in het leven te staan. Ik wou de dingen zien in hun ruim kosmisch verband'. In dit werk zien we deze visie geïllustreerd door het felle contrast tussen de irreëel aandoende ruimte vooraan en de realiteit van het landschap zichtbaar door het venster.
Vlaamse kunst- en erfgoedcollecties, tot in het kleinste detail