De zeven wonderen van Brugge

Dit schilderij is als historische bron een uitzonderlijk document. Samen met het de Kaart van Brugge, van Marcus Gheeraerts uit 1562, vormt zij een uniek en zeldzaam documentair beelddocument van het zestiende-eeuwse Brugse stadsbeeld. Door de uitbeelding van architecturale bouwwerken, waarvan enkele nog maar net werden voltooid, krijgt het werk een grote ijkwaarde. Vijf van deze bouwwerken bestaan vandaag nog steeds. Het thema van de Zeven Wonderen van de Wereld, afkomstig uit de oudheid, werd waarschijnlijk in een humanistisch milieu gebruikt om de stad te propaganderen als beeld van het humanistische ideaal. Net zoals Lodovico Guiccardini’s ideale stad werd Brugge voorgesteld als stad met watervoorzieningen, overdekte overslagplaats, imposante burgerlijke, stedelijke of kerkelijke gebouwen, internationale handelsbetrekkingen. Verder kan in dit schilderij een poging worden gezien om de stad, wegens economisch verval, te propaganderen voor vreemde kooplui. Als uiting van humanistische idealen heeft dit werk een grote waarde voor de instandhouding van het collectieve geheugen.