Jenny Montigny schilderde bij voorkeur alledaagse taferelen van het platteland en het dorpsleven in Sint-Martens-Latem. Zoals hier in De tuinier zijn die momentopnames geen aanleiding om sociale wantoestanden in beeld te brengen of de zwaarte van de arbeid te benadrukken. Integendeel Montigny schilderde steevast een harmonieuze samenleving. Het onderwerp zelf lijkt eerder een voorwendsel voor het schilderen zelf voor haar zoeken om de intensiteit van het licht op het doek te vangen. Uitzonderlijk voor haar oeuvre is het monumentale formaat van De tuinier. De horizonlijn ligt relatief hoog waardoor tweederde van het beeldvlak beheerst wordt door de diversiteit van roze rood en oranjegeel. Het gehele doek lijkt wel een vuurwerk van rode en roze tinten die ook de lucht en de figuren kleuren.
Vlaamse kunst- en erfgoedcollecties, tot in het kleinste detail