"Het valt niet mee het portret te schilderen van een man ten voeten uit ' schrijft Henri Evenepoel in 1894. Vijf jaar en veel studies later pakt hij uit met dit indrukwekkende portret van Francisco Iturrino een bevriende Spaanse schilder die hij in Parijs had ontmoet. Het is een gedurfde compositie: zo staat de rijzige Spanjaard afgescheiden van de levendige massa bij de gebouwen. Hij bevindt zich op de Place Blanche met links de befaamde felrode Moulin Rouge. Evenepoel schilderde in zijn atelier eerst de figuur en vervolgens de contrasterende achtergrond in okergeel waar hij na een verblijf in Algerije erg van hield. De monumentale pose herinnert aan de De fluitspeler van Edouard Manet die erg veel indruk had gemaakt op de jonge Evenepoel.