In 1933 één jaar voor zijn overlijden voltooide Gargallo in Parijs het meer dan levensgrote beeld De profeet . Het kunstwerk heeft een belangrijke ijkwaarde en schakelfunctie als de bekroning van een hele ontwikkeling die het werk van de kunstenaar ononderbroken heeft gekenmerkt. Met schaarse middelen suggereert Gargallo het volume van de figuur. Het afstand doen van de volronde vorm en het vervangen van het bolronde en van de gesloten vorm door de open vorm van het tastbare door de toespeling getuigen van een nieuwe vormentaal en geven het een bijzondere artistieke waarde. De wapperende haren de scherp getekende neus en vooral de schreeuwende mond onderstrepen de kracht het geweld en de overtuiging waarmee de profeet zijn boodschap verkondigt. De profeet illustreert de moderne geest die het uiterlijke omhulsel van een psychische gestalte wil doorbreken om de kern van het gegeven te bereiken.
Vlaamse kunst- en erfgoedcollecties, tot in het kleinste detail