Alleen al door haar afmetingen is deze ets indrukwekkend en uitzonderlijk. In het grafisch werk van Smits overheerst immers eerder de intieme sfeer die vooral in kleinere etsen wordt opgeroepen. Er zijn in het oeuvre maar enkele etsen die dit formaat benaderen. Ook inhoudelijk is de opzet van deze prent ambitieus. Het dorpsleven, moeder en kind, spelende kinderen, mensen op wandel, de ossenkar, de witte wolkenhemel, de schamele boerderijtjes: al deze onderwerpen, die in andere etsen apart aan bod komen, worden hier harmonisch samengebracht. De losse en spontane tekenstijl is zeer typisch voor Smits' manier van werken.