L'Oiseau Bleu is een symbolistisch theaterstuk in 1908 voor het Moskouse Kunsttheater geschreven door de Vlaamse schrijver en Nobelprijswinnaar Maurice Maeterlinck op een moment dat het symbolisme in Europa zijn hoogtepunt had gehad maar dat het in Rusland in opmars was. Het stuk handelt over twee arme houthakkerskinderen Tyltyl en Mytyl die als ze 's avonds in hun bed liggen bezoek krijgen van fee Bérylune die hen opdraagt De Blauwe Vogel te vinden voor haar dochtertje dat ernstig ziek is en gelukkig wil zijn. Om hen te helpen bij hun zoektocht krijgen ze een groende hoed met een diamant erop. Door aan de diamant te draaien in bepaalde richtingen kunnen de kinderen de ziel van alle dingen aanschouwen met een andere draai de toekomst en met nog een andere draai het verleden. Met deze hoed op vertrekken ze op hun zoektocht die onder andere door het Land van de Herinnering Het Paleis van de Nacht Het Bos Het Paleis van Gelukkigheid het kerkhof en Het Koninkrijk van de Toekomst leidt. Verschillende keren denken de kinderen de vogel gevonden te hebben maar het dier sterft telkens of verandert van kleur. Uiteindelijk ontwaken ze na hun lange reis in hun bedden uit een droom. De kinderen houden de reis en al hun belevenissen voor waar en blijven zoeken naar De Blauwe Vogel. Als hun oude buurvrouw binnenkomt herkennen de kinderen in haar de fee Bérylune. De buurvrouw haar dochtertje is ook ernstig ziek en ze vraagt al lang naar de vogel van Tyltyl. Tyltyl merkt op dat zijn vogel eigenlijk redelijk blauw is en vol vreugde van zijn vondst geeft hij deze mee aan de buurvrouw voor haar dochtertje. Het dochtertje geneest miraculeus nadat ze de vogel in ontvangst genomen heeft.
Vlaamse kunst- en erfgoedcollecties, tot in het kleinste detail