Waarschijnlijk behoorden deze twee panelen tot een drieluik dat in de Sint-Pieterskerk boven een altaar hing. Het middenluik was vermoedelijk een retabel met gesneden beelden. De twee behoren tot de zeldzame bewaarde werken van de 16de-eeuwse Leuvense schilder Jan Rombouts (1480-1535). Dat is pas recent bekend geworden. In die tijd drongen bij ons de stijl en de ideeën van de renaissance door, onder meer in de schilderkunst. In de eerste decennia is dat het maniërisme, een stijl die vaak wordt omschreven als ‘gekunsteld’, ‘exuberant’...
De twee panelen zijn aan twee zijden beschilderd en stellen vier verhalen voor. Het thema is elke keer de miraculeuze kracht van het christelijke geloof. Dat is misschien geen toeval in een periode waarin het humanisme doordrong. De twee verhalen van het eerste paneel komen uit het Nieuwe Testament, meer bepaald de Handelingen van de Apostels over de gebeurtenissen na Jezus’ hemelvaart. Op de voorzijde slingert Christus’ bliksem Saulus – de latere Paulus – te midden van een paniekerige massa van zijn paard. Op de rugzijde bevrijdt een engel Petrus uit zijn Romeinse gevangenis, zonder dat de bewakers-soldaten iets merken.
De verhalen op het tweede paneel komen uit de Legenda aurea, een 13de-eeuws boek met heiligenverhalen. Het eerste is dat van Simon, bijgenaamd ‘de tovenaar’. Simon had de apostels Petrus en Paulus uitgedaagd voor een krachtmeting, maar slaagde er niet in om, zoals zij, een dode tot leven te wekken. Daarop wilde hij bewijzen dat hij kon vliegen, geholpen door duivels. Maar Simon zal te pletter storten. Moraal van het verhaal, zoals bij Saulus: wie niet gelooft, stort te pletter. De kleren van de toeschouwers geven een idee van de 16de-eeuwse mode.
Het andere tafereel was te zien als het drieluik dicht was. De christelijke Margareta weigerde te trouwen met de heidense prefect van Antiochië en werd daarom gevangengezet. Ze bad tot Christus, aan wie ze vroeg om haar ware vijand te laten zien. Toen de duivel zijn opwachting maakte in drakengedaante, verdreef Margareta hem met een kruisteken. (In een andere versie wordt ze eerst verslonden en komt ze ongedeerd weer tevoorschijn.) Moraal van het verhaal, zoals bij Petrus’ bevrijding: wie gelooft, wordt verlost. Later zal Margareta als martelares onthoofd worden.
Vlaamse kunst- en erfgoedcollecties, tot in het kleinste detail