Crucifix

Er zijn weinig schilderijen van de hand van vrouwen uit de vroegmoderne tijd bewaard maar in verhouding nog veel minder beeldhouwwerken (zeldzaam). Maria Faydherbe (Mechelen, 1587-na 1633) werd als zuster van Hendrik (1574-1629) en Antoon Faydherbe (ca. 1576-1653) geboren in een familie van Mechelse kunstenaars. Haar neef Lucas Faydherbe (1617-1697) geldt als één van de meest vooraanstaande beeldhouwers van de Vlaamse barok. Hij werd opgeleid door Rubens en onderhield vriendschappelijke contacten met hem zoals blijkt uit één van Rubens’ laatste brieven. Maria Faydherbe is van uitzonderlijk groot belang omdat ze de enige 17de-eeuwse beeldhouwster is in de Nederlanden van wie gesigneerde werken bewaard bleven (ijkwaarde). Daarnaast bekleedt ze een unieke positie omdat er (een kopie van) een archiefstuk bewaard bleef van 12 januari 1633 waarin Mechelse beeldhouwers, leden van het gilde van de schilders, verwijzen naar een rekwest van 7 december 1632 waarin Maria ‘seer vermetelijck[en]’ voor de Mechelse schepenen haar beklag heeft gedaan over de minderwaardige beeldhouwers. Ze had de Mechelse beeldhouwers smalend ‘dozijnwerkers’ genoemd waardoor ze zeer in hun eer geraakt waren. Bovendien had ze hen uitgedaagd om met haar in competitie te treden. Een dergelijke bron is van onschatbare waarde omdat er geen enkel vergelijkbaar ‘egodocument’ bewaard bleef in de Europese context van de vroegmoderne tijd. Ze was zo sterk overtuigd van haar superieure vakkennis dat ze het aandurfde om publiekelijk de strijd aan te gaan met haar vakgenoten. Het document getuigt van zelfvertrouwen en daadkracht en van haar wil om als beeldhouwster ernstig te worden genomen (belang voor het collectieve geheugen).