De beelden zijn met gevoel voor realisme en expressie gesneden. Met de vermoeide (Jacobus) en enigszins norse (Philippus) gelaatsuitdrukking en door de zware plooienval bezitten de figuren een individuele, aansprekende kracht. De oude polychromie is vrij goed bewaard gebleven. De beelden vormen sinds eeuwen een geheel met het Sint-Jorisbeeld binnen dezelfde retabelkast en maken aldus deel uit van één van de indrukwekkendste gebeeldhouwde ensembles uit de 15de eeuw binnen het rijke interieur van de Sint-Leonarduskerk. (bron: Topstukkendatabank)