Bij het begin van de 20ste eeuw is Emile Claus een gevierde kunstenaar op de internationale kunstscène. Het hoogtepunt is ongetwijfeld de gouden medaille die hij op de Parijse Exposition Universelle van 1900 ontvangt. Claus leeft dus geenszins geïsoleerd. Villa Zonneschijn zijn landhuis aan de Leie te Astene (dichtbij Deinze) is een gastvrij oord en vrienden zoals Léonce Bénédite de toenmalige directeur van het Musée du Luxembourg en de auteurs Camille Lemonnier en Emile Verhaeren brengen er herhaaldelijk hun vakanties door. Zijn Parijse vriend de criticus Gabriel Mourey getuigt hierover in 1902: 'C'est vraiment la maison du soleil un foyer d'art et d'amitié une hospitalière demeure en pleine nature au coeur de la vie' (Gabriel Mourey Des Hommes devant la Nature et la Vie Paris Paul Ollendorf 1902 p. 123).