Antoine Mortier vertrekt vanuit de menselijke figuur en vermengt dit met zijn emotionele wereld. Hij selecteert kleurvlakken uit de zichtbare realiteit en analyseert ze in functie van de gewenste expressie. Daarbij kiest hij ook zijn materiaal en methode. In dit werk ziet men bijvoorbeeld brede borstelstreken die iets van de besloten wereld van de kunstenaar in een monumentaal beeld naar buiten brengen. De kleurstructuren zijn gevangen in zwarte penseelstreken. Hierin kan men een hermetisch lichaam zien waarin de 'ander' geen toegang heeft.