Op de dubbeltriptiek van Frans I Francken is het leven van Christus en Maria in 24 afzonderlijke taferelen uitgebeeld. Het middendeel is verdwenen. Het stelde waarschijnlijk een Calvarieberg voor. Het gebruik van triptieken met dubbele luiken was in de zestiende eeuw niet ongewoon. Frans I Francken behoorde tot een omvangrijke schildersfamilie in Antwerpen. Samen met zijn broer Ambrosius verwierf hij ruime bekendheid met zijn altaarstukken. Zijn manier van schilderen met gezochte houdingen en virtuoze draperingen toont de invloed van het Italiaanse maniërisme. De dubbeltriptiek uit het Museum van Gent is het vroegst gekende werk van de kunstenaar. Hij schilderde het imposante veelluik in opdracht van de recollecten van Gent een strenge franciscaner orde. Op het einde van de achttiende eeuw werd de kloosterorde afgeschaft en de inboedel verkocht. De verdwijning van het middenpaneel dateert vermoedelijk van die periode. De huidige opstelling toont het retabel in de eerste geopende toestand. Aangezien het middenpaneel verdwenen is is de keerzijde van de binnenluiken met de Passie en Verrijzenistaferelen nu aan de achterzijde te zien.