L'adieu au penseau

In L’adieu au penseau brengt Van Imschoot op zijn manier een hommage aan de schilderkunst en meer specifiek aan Caravaggio. Van Imschoot speelt in zijn werk zonder terughoudendheid met schilderijen en het werk van meesters uit de kunstgeschiedenis. Hij maakt er een eclectische scène van die elementen van vroeger verbindt met nu. Het werk toont Caravaggio op zijn sterfbed. Hij blaast zijn laatste adem uit en wordt omringd door naakte mannen. ‘Ik ben een kind van de schilderkunst en de cinema’ legt de kunstenaar uit. Een Vlaamse schilder en een Latijns-Belgische surrealist. Taal en beeld zijn mijn partner.’ Met een stijl die tegelijk barok is, voortgekomen uit een lange traditie maar geëxplodeerd en anarchistisch, tast Van Imschoot de grenzen van de schilderkunst af.