GT Time

Getriggerd door haar omgeving creëert Sarah De Vos beelden die een verleidelijke schoonheid
bezitten, en tegelijk kritische reflecties over onze omgang met beelden oproepen. Ze schildert met
olieverf op houten panelen, waarbij de verflaag soms wordt afgesloten met een transparante laag
epoxy. Zo ontstaan als het ware spiegels waarin onze eigen reflectie onvermijdelijk een rol speelt
in de waarneming van het ongrijpbare beeld, hier en nu. We kijken hier naar twee schilderijen die
zich niet gemakkelijk prijs geven. Ze maken allebei deel uit van een groep werken die retrospectief
door de kunstenaar werden ondergebracht in een ‘album’ met als titel Black Mirror. In You’re
gonna have to serve somebody zien we in eerste instantie een donker glimmend waas dat het
tafereel lijkt te bedekken. Zien we een religieuze rite, of een collectief geheven handen tijdens een
popconcert? De titel verwijst uiteraard naar Bob Dylan, iets wat De Vos wel vaker doet, refereren
aan muzikanten die hun verhaal niet beeldend maar met muziekstukken vertellen en
samenbrengen op een album. Zowel GT Time als You’re gonna have to serve somebody fungeren
als losstaande schilderijen maar vullen elkaar tegelijkertijd ook aan.